De afgelopen periode ben ik regelmatig naar een osteopaat geweest.Eigenlijk moet ik zeggen osteopate want het is een vrouw en heet Elise.
De laatste tijd ging het vrij goed dus op zich hebben de behandelingen goed geholpen maar vorige week begon de tinteling in mijn linkerbeen toch weer op te zetten.
Ik dus weer naar Elise voor een behandeling.
Ze controleerde het een en andere en ging me behandelen zoals voorheen.Op een bepaald moment vroeg ze naar mijn nier omdat die tijdens de laatste behandeling was opgezet. Doordat dit zo was kon ze me eigenlijk niet meer verder helpen.
Met behulp van zogenaamde affirmaties en Bach bloesem heb ik dit behandeld in samenwerking met Sandra, een spirituele coach waar ik regelmatig kom.
Elise heeft mijn nier gecontroleerd en blijkbaar had ik mijn werk goed gedaan want de nier gedroeg zich weer redelijk normaal. Elise kon de nier masseren wat ze vorige keer graag had gedaan.
Tijdens de behandeling kwamen we aan de praat over wat spirituele dingetjes.
Ik vroeg ze of zo ook spiritualiteit gebruikte tijdens de behandeling, met name vroeg ik ze of hulp van boven kreeg.
Ze vertelde me dat dit inderdaad zo was en dat iedereen hulp krijgt van boven.
Ook wilde ik weten of ze me ook energetisch behandelde tijdens de ostopatie waarbij ze aangaf dat dit inderdaad ook meespeelde maar ze niet losstaand kon magnetiseren.Ik moest op mijn buik liggen en ze masseerde een pijnlijke plaats op mijn rug.
Tijdens dit masseren gebeurde er iets speciaals : ik hoorde haar langzaam maar diep in- en uitademen. Lag met mijn gezicht op de behandeltafel en kon haar dus niet zien.
Automatisch ging ook ik langzaam en diep in- en uitademen. Ik had op een bepaald moment een vreemd gevoel. Alsof er iets ging stromen in mijn lichaam.
Ik voelde langzaam maar zeker dat dit stroompje groter werd. Het draaide rond in mijn lichaam.
Op een gegeven moment was ik het gevoel van tijd volledig kwijt, ik weet zelfs niet of ze mijn rug nog masseerde of dat ze alleen haar handen erop had.
Dit duurde een bepaalde tijd (hoe lang weet ik echt niet). Mijn lichaam was volledig ontspannen en ik had dan ook geen pijn meer. Het was een mooi sereen moment en ik hoorde alleen het ademen en zachte rustgevende muziek op de achtergrond.
Het was een soort gevoel van volledig loskomen uit je lichaam waarbij je eigenlijk alleen nog je ziel bent.
Ja, ik weet het. Het klinkt allemaal erg vreemd maar zo voelde het echt. Ik kan het anders eigenlijk niet beschrijven. Ik voelde me emotioneel maar het was tegelijkertijd erg mooi.
Vervolgens stopte ze en vroeg me recht op de bank te gaan zitten.
Ze controleerde mijn rug en mijn wervels en zei dat ze erg tevreden was.
Daarna ging ze achter haar laptopje zitten om het rapport te schrijven en zei dat ik me mocht aankleden.
Nadat ik was aangekleed vroeg ik haar of ze het ook had gevoeld.Ze draaide haar hoofd en zag tranen in haar ogen ... en zij ook bij mij.
Ja, ze had het ook gevoeld. De energie ging rond tussen haar en mij.
Omdat ze voelde dat ik er moeite mee had hield ze me beet en zei dat je bepaalde situaties niet in woorden hoeft uit te leggen maar blij te zijn met de ervaring.
Ik bedankte en betaalde haar en ging weer naar buiten.In de auto heb ik nog even zitten nadenken over dit intens moment voordat ik durfde te gaan rijden.
Shit, ongelofelijk dat zoiets bestaat én dat ik het mee heb mogen maken !
Elise bedankt, dit was iets om nooit te vergeten.
Chris